یکی از کهن‌ترین دروازه‌های قزوین است که به سوی الموت، رودبار و کوشک و شکارگاه‌های شمال قزوین باز می‌شده‌است و دارای یک ورودی با قوس و کلیل و نیم دایره است. در هر طرف راهرو دو طاق نما ساخته شده که با نرمی به سوی بیرون پیش آمده و حالت آغوش گشوده را تداعی می‌کند. این دروازه تنها یک نما به سوی خارج شهر دارد که از تزئینات کاشی‌کاری و رسمی‌بندی برخوردار است و بدنه رو به داخل آن، آجری ساده است. کاشی‌کاری موجود در بنا در زمان فرمانروایی میرمحمدحسین عضدالملک قزوینی در دوره قاجاریان انجام شده‌است.
