تپه زاغه واقع در بخش جنوبی دشت قزوین در منطقه بوئین زهرا، شهر سگزآباد یکی از تپه‌های باستانی ایران می‌باشد که به هزاره ششم و هفتم پیش از میلاد بازمی‌گردد. این تپه نخستین بار توسط عزت‌الله نگهبان مورد بررسی و حفاری قرار گرفت و مجموعاً ۲۱ خانه از آن بیرون آمد که بیشتر آن‌ها خشتی بودند.این تپه در حدود بیست هزار مترمربع وسعت دارد و در بررسی‌های اولیهٔ نشانه‌هایی از اجتماعات کشاورزی از آن بدست آمده و جزو اولین سکونت گاه‌های ایران نیز می‌باشد. این تپه بعد از هزاره ششم پیش از میلادی کاملاً متروک شده‌است و ساکنان آن به نظر می‌رسد به تپه قبرستان مهاجرت کرده و در آنجا ساکن شده‌اند.
